Wekker om 5:30, heerlijk! Transfer was mooi op tijd, dus hoppa richting het station: Beijing here we come!! Bijna bij het station en toen rolde de auto opeens niet meer zo lekker... een lekke band. Het was niet heel ver meer, maar volgens mij wilde hij ons liever niet alleen over straat in het donker laten gaan (waarschijnlijk i.v.m. met de vele pickpockets hier), dus in no-time werd de band verwisseld... werkelijk een goede pitstop, we konden gewoon in de auto blijven zitten!

In de trein treffen we een gezellig vrouw uit Canada (Beth) en een Mongoolse vrouw. Beth heeft voor 3 maanden vrijwilligerswerk in Mongolië gedaan bij het ministerie van gezondheidszorg. Dus we werden mooi even op de hoogte gebracht over hoe de gezondheidszorg in Mongolië is... en nee die is zeer slecht! Behalve in Ulan Bator is er dus nergens stromend water, maar zelfs in UB waar stromend water is, zijn de ziekenhuizen erg slecht. Vaak geen zeep naast de kraan, 1 wc voor vele patiënten en vaak ook nog zonder wc-papier. Zo af en toe gebruiken ze handschoenen. En standaard is iedereen die in het ziekenhuis komt er ongeveer 10 dagen. Verder is het de cultuur dat de dokter iets ‘moet' doen, dus wat gebeurt er: voor alles en niets krijgen ze een injectie... dan wel gewoon met calcium of glucose, etc... In de meeste landen is het gemiddeld aantal injecties per jaar per persoon ongeveer 5, in Mongolië is dat 40! Er zijn 3 goede klinieken in Mongolië, maar deze zijn duur en de gemiddelde bewoner kan dat zich niet veroorloven. Verder heerst er in Mongolië niet echt een ‘veiligheids/gezondheids'-cultuur... dat is duidelijk te zien aan de velen die overlijden tijdens verkeersongelukken, te veel drinken en dronken op straat in de kou komen te liggen en onderkoeld raken en de vele arbotechnisch-ongeschikte constructies die gebruikt worden in bv de bouw (zelfgebouwde ladders van hout, lassen zonder bril, geen oordoppen/helm), etc. Wat dat betreft zou er nog veel moeten verbeteren...
En wat haar verhaal ook mooi bevestigde was het Mongoolse meisje bij ons in de coupé, die onderweg naar Beijing was om naar een ziekenhuis te gaan... Ze was ziek (geen idee wat er aan de hand was) maar ze maakte duidelijk dat de ziekenhuizen in Mongolië niet goed waren en dat ze daarom naar Beijing gaat!
Verder lekker veel toeristen in de trein en al 3 koppels ontmoet die bezig zijn om naar Australië te emigreren!

Ook tijdens deze treinreis weer het ellenlange wachten bij het verlaten van Mongolië en het binnengaan van China, maarrr dit keer valt er gelukkig ook nog wat te zien tijdens het veranderen van land, namelijk het vervangen van het onderstel van de treinstukken. De Russen waren namelijk zo ‘slim' om hun spoor (en ook in Mongolië) en stuk breder te maken. Dit om een invasie met de trein vanuit China een stuk moeilijker te maken. De hele trein wordt naar een loods toe gebracht en daar wordt elke wagon van elkaar losgekoppeld en even later gaat onze wagon de lucht in. Erg grappig om te zien, maar jammer genoeg gaat het nogal langzaam. In de Lonely Planet stond dat je ook nog uit de trein kon gaan om het vanaf buiten te filmen, maar dat kan jammer genoeg niet meer, dus we hebben alleen de foto's en video vanuit binnen gemaakt ;) Nadat de onderstellen zijn vervangen worden de treindelen weer aan elkaar gekoppeld en rijden we verder China in...
Maar het eindpunt komt de volgende ochtend inzicht, het ziet er buiten allemaal een stuk geciviliseerder uit (soort van een goudpot aan het einde van regenboog). Overal elektriciteitscentrales en veel te veel hoogspanningsmasten (die Chinezen hebben een energiebehoefte zo te zien). Eerste nachtje in een hotel, daarna voor in ieder geval 4 nachten in een hostel. En eindelijk tijd om onze was te laten doen... Duss we hebben er zin in!