Stiekem zitten we al in Hangzhou en gaan morgen zelfs al naar Huangshan de bergen beklimmen. We hebben onderhand de volgende plaatsen aangedaan: Beijing - Pingyao - Xi'an - Shanghai - Hangzhou (zie ook de kaart). We lopen een beetje achter met posten, maar dat komt vanzelf weer goed. Onze huidige locatie en de route passen we altijd aan, dus je kunt in ieder geval altijd up-to-date zien waar we zijn en wat ons reisplan verder is.

Vanuit Beijing met de trein richting Pingyao, vertrek 19h en aankomst 7:30. Prima reistijden dus! Eenmaal bij het station ‘Beijing West' aangekomen verbazen we ons om de omvang. Een megagroot gebouw van buiten en van binnen lijkt het nog groter. Nadat alle bagage door de scan gegaan is en de kaartjes zijn gecontroleerd mogen we het gebouw betreden. Binnen zijn eindeloze restaurantjes en winkeltjes te vinden, waar dan ook nog last-minute rijkelijk van gebruik wordt gemaakt. Al snel vinden we een bord met onze treinnummer, daarachter staat een nummer... in eerste instantie dachten we dat het om het perron ging, maar nee iedereen wordt eerst naar de bijbehorende wachtruimte geleid. We dachten redelijk op tijd te zijn (18:30), dus we gingen nog maar even zitten ondanks dat je al kon boarden. Maar nadat we de zoveelste met een redelijk versnelde pas naar die poortjes zagen gaan, dachten we bij ons zelf laten we ook maar voor de zekerheid gaan! Eenmaal in de trein aangekomen begrijpen we ook waarom: het gevecht om de bagageruimte!

De treinen in China zijn meestal als volgt ingedeeld: Softsleepers: dat is 1e klas en daar zijn in een gesloten coupé 4 bedden te vinden en iets luxer. Hardsleepers: dat is 2e klas en daar zijn in open coupés 6 bedden (3 hoog) te vinden en zoals het woord het al zegt, de bedden zijn wat harder ;). Seats: dat is 3e klas en dan heb je gewoon een normale stoel.

We hadden kaartjes voor een hardsleeper op de 2 middelste bedden. Eenmaal aangekomen bij onze coupé maken we kennis met onze onderburen en ja hoor... een trein vol met Chinezen en precies waar wij slapen zijn 2 Nederlanders!! Overigens erg gezellig de avond mee doorgebracht en ze zouden in hetzelfde hostel als ons verblijven in Pingyao. Verderop ook nog een Italiaan te vinden, die ook richting Pingyao ging. Rond half 10 lag iedereen wel in z'n bedje en gingen de grote lampen uit! Met oordopjes in weer een prima treinreisnacht gehad en om 6:30 werden we weer gewekt, omdat we onze kaartjes weer bij de conducteur moesten inleveren en we daarvoor in de ruil onze eigen papieren kaartjes weer terugkregen.

Eenmaal op station aangekomen stond onze free-pick-up van het hostel waar we verblijven al klaar met een bordje met onze namen erop. In een elektrisch karretje werden we naar ons hostel gebracht, samen met de andere twee Nederlanders. Pingyao wordt ook wel een ‘ancient city' genoemd, een van de weinige stadjes waar je ‘oud-China' nog in actie ziet en is de beste bewaard gebleven oude stad met stadsmuren in heel China. Pingyao is een kleinere stad met zo'n 450.000 inwoners. In 1997 werd de stad door UNESCO tot werelderfgoed verklaard. Ons hostel lag mooi in het centrum binnen de stadsmuren.

In het hostel kregen we te horen dat er die dag nog om 9:00 een toertje vertrok richting ‘Wang family courtyard' en ‘Zhangbi underground castle'. Twee grote bezienswaardigheden in de buurt van Pingyao. Aangezien we hier maar voor twee nachten blijven besloten we gelijk mee te gaan. De twee andere Nederlanders gingen ook mee, gezellig dus! De ‘Wang family courtyard' was een voormalig Qing-dynastie residentie. Het is meer een kasteel dan een gezellig huisje met 123 courtyards (binnenhofjes).
Typisch aan oude Chinese huizen zijn de zogenoemde courtyards. Men leeft met 1 of meerdere huizen rondom een courtyard en daar speelt eigenlijk alles af en daar groeien de kinderen met elkaar op. Dit was verder ook heel goed terug te zien in Pingyao, waar overal binnen de stadsmuren de courtyards te vinden waren. Zelfs het hostel had er één.
Maar de ‘Wang family courtyard' was leuk om te zien: het was bijna helemaal van steen met leuke steegjes en pleintjes en schattige huisjes, die soms ook weer uit hout bestaan. We hebben daar ons voor 2,5 uur goed kunnen vermaken in ieder geval. Buiten de muren van het ‘Wang family courtyard' waren nog oude ‘grothuizen' te vinden waar mensen ook nog steeds in wonen.
Vervolgens reden we door richting ‘Zhangbi underground castle'. Dit is een 1400 jaar oud netwerk van verdedigingstunnels gebouwd aan het einde van de Sui-dynastie. De tunnels zijn verder nooit voor hun doel gebruikt en is daarom ook uiteindelijk vervallen, maar het is gerestaureerd en heropend in 2005. Uiteraard konden we een stukje van deze tunnels van binnen bekijken! Verder was het stadje daarboven (Zhangbi Cun) ook de moeite waard om te zien met straten bestaande uit kinderkopjes en 800 jaar oude gebouwen! Best een schattig stadje. De rondleiding hier was inclusief een gids die vaker niet dan wel te verstaan was in het Engels. Wel grappig, want vaak hadden we vragende blikken onder het motto ‘wat bedoel je nou' en na de zoveelste keer dat ze vroeg of we het snapte, dit maar bleven beantwoorden met een volmondige ‘ja'. Dus af en toe ging de aandacht naar andere dingen uit, zoals een kat met 2 verschillende kleuren ogen (zie foto).

Eenmaal terug in het hostel kwamen we in de huiskamer/lobby nog wat andere reizigers tegen. Een meisje uit Zwitserland van 20 die vloeiend Engels en redelijk goed Chinees kon spreken!! Die heeft hier een jaar highschool gevolgd en Engelse les gegeven. Nu was ze weer in China, omdat ze bij de Expo (Shanghai) heeft gewerkt en volgend jaar een half jaar Chinees wil studeren hier, voordat ze met haar eigen studie begint in Zwitserland. Knap koppie dus ;) Verder nog een grappige Amerikaan, die veel te vaak ‘yeaahh' / ‘righhht / ‘okee', op zo'n lekker Amerikaanse manier gebruikte. Als je d'r op ging letten werd je d'r echt gek van :P Hij gaf ook Engelse les en had op dit moment een paar dagen vrij en was daarom in Pingyao.
's Avonds gezellig met hun en de Italiaan van de trein in een restaurantje gegeten. Wat erg gezellig en leuk was, omdat we van die 2 die Engelse les gaven nog wat leuke info over Chinezen meekregen. Op highschool zijn er eindeloos regeltjes waar aan gehouden moet worden (bv kleding, haar, op school blijven). Verder is het not done om als meisje met jongens op te trekken en andersom. Dus de meisjes en jongens zijn onderling erg close. Verder zijn ze allemaal erg leergierig en staat studeren ook echt voorop, heel anders dan we in Nederland gewend zijn en het liefst zo min mogelijk doen... hier vragen ze om extra huiswerk, puur omdat ze het beter willen hebben dan hun ouders! Wat ook wel grappig was, die Amerikaan vertelde dat hij af en toe een gesprekje probeerde aan te knopen met zijn leerlingen en daarbij vroeg of ze nog broertjes of zusjes hadden, maar na 10 keer achter elkaar ‘nee' als antwoord gekregen te hebben het maar opgaf... (oja, eenkindpolitiek!). Verder zijn onderwerpen over ‘homo's' bij de jeugd lastig om over te praten, het bestaat eigenlijk niet in hun cultuur. Waarschijnlijk is Shanghai een van de weinige steden waar er openlijk voor uitgekomen wordt, ook terug te zien aan de vele homobars.

De volgende dag zijn we Pingyao zelf gaan bekijken. We besloten een fiets te huren (€ 0,11 per dag) en hiermee de vele kleine museumpjes, tempels, torens en de mooie muur van Pingyao te bekijken. De fiets was prima, maar de Chineesjes hier zijn nogal klein... dus het is soms net alsof je op een driewieler rijdt! Het is een heel schattig stadje om te zien!! Helemaal van steen, vele courtyardjes, oude huisjes en overal versierd met rode lampionnetjes! De muur was gebouwd in 1370 en 10m hoog en meer dan 6km lang. Op 1 gedeelte na (is in 2004 ingestort) is de rest helemaal origineel! Op de muur had je nog een mooi uitzicht over het stadje, wat er van boven ook erg apart uitzag! Ook hebben we nog een financieel huis (ouderwetse bank) bezocht, die wel meer dan 100 kamers bezat inclusief kantoren, slaapgedeeltes en keukens. Opgericht in 1823 werd het de eerste bank in China. Verder vonden we tussen al die oude huisjes opeens een kerktoren, dus wij waren toch wel benieuwd of dat een echte kerk was! En ja hoor een katholieke kerk, midden in het schattige stadje Pingyao. We hoorden ze binnen zingen, dus de kerk is nog actief ook! 's Avonds hebben we gezellig met de 2 Nederlanders gegeten en zij zouden die avond al met de trein richting Xi'an gaan. Wij zouden de volgende avond vertrekken.

Op dag 3 besloten we een beetje rustig aan te doen, lekker uitgeslapen dus! 's Middags besloten we weer fietsen te huren en zijn we naar de Shuanglin Temple gefietst, een kleine 6 km buiten Pingyao dus prima te fietsen dachten we! En ja de afstand was inderdaad prima, alleen we moesten over een hele grote weg fietsen waar de auto's behoorlijk hard reden! Maargoed, we hadden de fietsen al gehuurd en zaten al op de weg... en we wilden toch wel graag naar deze Boeddhistische tempel. Erg oud, namelijk van de 6e eeuw en herbouwd in 1571. Met mooie kleine tempeltjes, waar vaak de muren helemaal versierd waren door houten en stenen Boeddha's etc.

Wel leuk aan Pingyao (en later zagen we dat ook in andere steden), is dat ze voor alle bruiloften vuurwerk gebruiken. Dus telkens als je vuurwerk hoort is de kans groot dat daar het feest is en dat kunnen er zo 4 op een dag zijn! Ook echt big happening, met grote opblaasdingen en een stoet met auto's en muziek. Maar wel bij elke bruiloft hetzelfde... haha dus niet echt origineel!

De trein richting Xi'an zou 's avonds om 00:09 vertrekken. Eenmaal aangekomen moet ook hier weer alle bagage door een scan heen en konden we in de vertrekhal plaatsnemen. Wachtend op de trein, verbaasde we ons dat 3 jongens gewoon snel achter elkaar onder de metaaldetector door liepen. Wat er precies gebeurde weten we niet precies (ons Chinees gaat nog niet zover), maar er was in ieder geval rede voor de politiemannen om naar ze te gaan schreeuwen en te gebaren. We hadden het idee dat ze onbeschoft waren en misschien wat gedronken hadden. Na een kwartier lang gedoe (2 personen naar buiten, dan weer naar binnen, 1 persoon in een apart hokje zetten, 2 personen weer naar binnen en vervolgens weer naar binnen, schreeuwen/trekken/duwen), zijn ze uiteindelijk vakkundig naar buiten gewerkt. Een spektakel om te zien, maar helaas begrepen we niet helemaal waar het om ging. Eén Chinees zag er wat rijker uit en zat met geld te wapperen. Het leek alsof die wat meer status had en hij zat ook voortdurend te bellen. Gelukkig deden die politiemannen daar niets mee... Maar we hadden het idee, dat hij misschien een wat belangrijker persoontje was en dat de politieagenten daarom elke keer half toegaven en ze steeds weer half binnen lieten. Gelukkig zaten wij al binnen en hoefden we er ons niet langs te wurmen!

Eindelijk mochten we het perron op, de trein zou bijna komen en van die 3 chinezen hebben we gelukkig niets meer vernomen. Eenmaal in de trein zoeken we ons bedje op en wat blijkt ze zijn bezet!! De conducteur kwam er al snel bij en joeg ze weg... Kennelijk hebben ze een zitplaats voorin en zijn ze naar achter gaan lopen om te kijken of er nog bedden vrij waren! De mensen waren er gelukkig snel uit, maar helaas waren de dekens nu helemaal warm van vieze Chineesjes... niet echt een lekkere binnenkomer dus! Maargoed... er zat niets anders op dan ze nog heel vaak vuil aan te kijken en dan toch maar onder de dekens te kruipen. De volgende morgen komen we dan eindelijk aan in Xi'an.